رحمی که زعقل عاجزم در همه کار

محروم ازین درم مکن یا غفار ابوسعید ابوالخیر

گر جان بشود مهر تو از دل نشود

عکسی که به هیچ وجه زایل نشود ابوسعید ابوالخیر

با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود

چون زهر به جان رسید تریاک چه سود ابوسعید ابوالخیر

دیدم همه با یاد تو در گفت و شنود

تسبیح بتان زمزمه ذکر تو بود ابوسعید ابوالخیر

مقبول تو جز مقبل جاوید نشد

کان ذره به از هزار خورشید نشد ابوسعید ابوالخیر

چون آخر کار خاک می‌باید شد ابوسعید ابوالخیر

گفتار نکو دارم و کردارم نیست

از گفت نکوی بی عمل عارم نیست

آسان بسیار و هیچ دشوارم نیست ابوسعید ابوالخیر

هرگز دلم از یاد تو غافل نشود
گر جان بشود مهر تو از دل نشود
افتاده ز روی تو در آیینهٔ دل
عکسی که به هیچ وجه زایل نشود یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی بمن دلشدهٔ حیران کن
با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن ابوسعید ابوالخیر

خوشا آنانکه الله یارشان بی
بحمد و قل هو الله کارشان بی 
خوشا آنانکــه دایم در نمازند
بهشت جاودان بازارشـــان بی

به صحرا بنگرم صــحرا ته وینم
به دریا بنگرم دریا ته وینم 
بهر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان روی زیبای ته وینم  بابا طاهر